لایه الکترونی (به انگلیسی: Electron Shell) در علم شیمی اصطلاحی برای تعریف مدار یا مدارهایی در اطراف هستهٔ اتم است که الکترون‌ها در حوزهٔ آن٬ در اطراف هستهٔ اتم٬ در نظر گرفته می‌شوند. نزدیک‌ترین لایه به هسته٬ لایه نخست٬ دومین لایه٬ لایه دوم و به همین صورت تا لایه هفتم٬ می‌توان برای تعداد لایه‌ها متصور بود.
هر لایه٬ به تعداد ثابتی می‌تواند الکترون را در خود جای دهد. لایه نخست توانایی جای دادن حداکثر دو الکترون و لایه دوم تا حداکثر هشت الکترون را در خود جای می‌دهد. تعداد الکترون‌ها در لایه‌های بعدی٬ از طریق رابطه ۲n۲ معین می‌شوند. در این رابطه٬ n نمایانگر عدد لایه الکترونی است.
رادرفوردیم