الکترون نامتمرکز (به انگلیسی: Delocalized electron) به الکترون‌هایی در یک مولکول گفته می‌شود که متعلق به یک اتم یا پیوند خاص نمی‌باشند. این الکترون‌ها را می‌توان در سیستم‌های مزدوج و مزویونیک دید و نقش مهمی در تئوری اوربیتال مولکولی دارند. الکترون‌های پیوند سیگما نیز نامتمرکزند.
نمونه‌ها
در بنزن، 6 اتم کربن، 6 الکترون نامتمرکز که نتیجه پیوند پی هستند را در ساختار می‌دهند که با یک دایره در مرکز این مولکول نشان داده می‌شود. اینکه فاصله پیوندهای C-C در بنزن برابرست نیز نتیجه این الکترون‌های نامتمرکز است.
در فلزها، هنگامی که الکترون‌های اوربیتال d با الکترون‌های اوربیتال s بالای خود تداخل داشته باشند، دریایی از الکترون‌های نامتمرکز در کل ساختار فلز درست می‌شود که توجیه‌گر پدیده‌هایی مانند رسانایی در فلزهاند.
در گرافیت هر اتم کربن می‌تواند 3 تا از 4 الکترون لایه ظرفیت خود را در پیوند کووالانسی شرکت دهد و از این 3 الکترون، یکی بصورت نامتمرکز خواهد بود که می‌تواند در درون صفحه‌های گرافیت (و نه عمود بر صفحه‌ها) حرکت کند، ازینرو گرافیت در جهت برون‌صفحه رسانا و در جهت عمود بر صفحه هایش نارساناست. در الماس هر 4 الکترون کربن متمرکزند و ازینرو الماس نارساناست.
رادرفوردیم